عقل و گفتار

رابطه عقل وگفتار                                                                                                                      هنگامی که عقل انسان کامل گردد ، گفتارش کوتاه می شود . شرح: انسان ، هر اندازه که عقل و شعورش بیشتر شود و به سوی کمال برود ، به همان نسبت ، کمتر حرف میزند و در عوض بیشتر فکر میکند . کسانیکه زیاد حرف میزنند و جلوی زبان خودرا نمی گیرند ، عقلشان کم و فکرشان کوتاه است . به همین دلیل ، هنگام سخن گفتن ، درباره آنچه می گویند ، فکر نمی کنند ، و هر چه به زبانشان آید ، بدون فکر و اندیشه ، بیان می کنند. اما بر عکس ، افراد عاقل ، تا زمانی که موضوعی را خوب بررسی نکرده اند ، و درباره خوب وبد آن نیندیشیده اند ، سخنی بر زبان نمی آورند . به همین دلیل ، شخص عاقل ، کمتر حرف می زند ، چون مقداری ازوقت خود را ، به فکر کردن در باره گفتاری که می خواهد بر زبان آورد ، می گذراند . حضرت علی علیه السلام ، در جمله دیگری میفرماید :((زبان عاقل ، در پشت عقل او قرار دارد )) . یعنی : شخص عاقل ، عقل خود را پیش از زبانش بکار می اندازد . ودر هر کاری ، اول فکرمیکند ، عقل و شعور خود را به کار می گیرد ، و هنگامی که به درستی سخن خود مطمئن شد ، زبان به گفتار می گشاید . در حالیکه شخص نادان ، پیش از آنکه فکر خود را بکار بیاندازد ، شروع به حرف زدن می کند ، و چه بسا که با سخنان بی معنی وحساب نشده اش ، هم خود وهم دیگران را به زحمت و ناراحتی دچار می سازد